Hobbel de hobbel
Door: Irma
Blijf op de hoogte en volg Irma
24 April 2011 | Costa Rica, San José
24 april 2011,
Om 10 uur stond onze four-by-four klaar voor vertrek. Samen met en gps systeem en volledige verzekering kon niets meer verkeerd gaan!
Na een korte stop bij een lokale supermarkt (voor fruit en chips) konden we gaan vertrekken op weg naar vulkaan Aranal! De nog meest actieve vulkaan van Costa Rica.
Na een paar km op de snelweg was onze rijdster al even de weg kwijt, maar met een korte U-bocht konden we weer snel verder.
Het was een km of dertig op de snelweg rechtdoor (je mag er maar max 80, en bij elke afslag maar 60km/u) gingen we een bergweggetje op. Een geweldige maar smalle weg, met veel bochten omhoog en omlaag. En dit 40 km lang.
Op de navigatie was het niet helemaal duidelijk hoe ver het nog was, dus na een uur of vier rijden toch maar even gestopt voor hapje en drankje.
We werden bij het restaurantje hartelijk welkom geheten door Benedictus de vijfde, die in voortreffelijk spaans vertelde hoe geweldig zijn restaurant was en hoe leuk hij het vond dat wij zijn restaurant hadden uitgekozen.
Toen we eindelijk er tussen kwamen en vertelde dat we er eigenlijk niets van begrepen ging hij verder in gebroken engels. Dat ging helemaal goed, totdat Irma 1 woord spaans zei, en hij ging weer volledig spaans zwammen.
Maar we hebben onze maaltijden gekregen en het smaakte goed. Na een hartelijk afscheid, en een kort gesprekje over zijn geweldige diches van die avond gingen we verder richting de vulkaan.
Na nog een uurtje rijden kwamen we aan bij ons hotelletje net naast het meer, dat weer grenst aan de vulkaan.
We gaan nu eten, dat we gaan bereiden met de kok, maar daar morgen meer over.
groetjes Linda, Irma en Gerben
Om 10 uur stond onze four-by-four klaar voor vertrek. Samen met en gps systeem en volledige verzekering kon niets meer verkeerd gaan!
Na een korte stop bij een lokale supermarkt (voor fruit en chips) konden we gaan vertrekken op weg naar vulkaan Aranal! De nog meest actieve vulkaan van Costa Rica.
Na een paar km op de snelweg was onze rijdster al even de weg kwijt, maar met een korte U-bocht konden we weer snel verder.
Het was een km of dertig op de snelweg rechtdoor (je mag er maar max 80, en bij elke afslag maar 60km/u) gingen we een bergweggetje op. Een geweldige maar smalle weg, met veel bochten omhoog en omlaag. En dit 40 km lang.
Op de navigatie was het niet helemaal duidelijk hoe ver het nog was, dus na een uur of vier rijden toch maar even gestopt voor hapje en drankje.
We werden bij het restaurantje hartelijk welkom geheten door Benedictus de vijfde, die in voortreffelijk spaans vertelde hoe geweldig zijn restaurant was en hoe leuk hij het vond dat wij zijn restaurant hadden uitgekozen.
Toen we eindelijk er tussen kwamen en vertelde dat we er eigenlijk niets van begrepen ging hij verder in gebroken engels. Dat ging helemaal goed, totdat Irma 1 woord spaans zei, en hij ging weer volledig spaans zwammen.
Maar we hebben onze maaltijden gekregen en het smaakte goed. Na een hartelijk afscheid, en een kort gesprekje over zijn geweldige diches van die avond gingen we verder richting de vulkaan.
Na nog een uurtje rijden kwamen we aan bij ons hotelletje net naast het meer, dat weer grenst aan de vulkaan.
We gaan nu eten, dat we gaan bereiden met de kok, maar daar morgen meer over.
groetjes Linda, Irma en Gerben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
